Voda na hradech johanitského státu v Egeidě

Název: Voda na hradech johanitského státu v Egeidě
Variantní název:
  • Water in the castles of the state of the Order of St. John in the Aegean Region
  • Wasser auf den Burgen des Johanniterstaates in der Ägäis
Zdrojový dokument: Archaeologia historica. 2023, roč. 48, č. 1, s. 153-162
Rozsah
153-162
  • ISSN
    0231-5823 (print)
    2336-4386 (online)
Type: Článek
Jazyk
Jazyk shrnutí
 

Upozornění: Tyto citace jsou generovány automaticky. Nemusí být zcela správně podle citačních pravidel.

Abstrakt(y)
Po získání Rhodu (1307/1309) a ostrovů Dodekanesu zřídili johanité vypuzení ze Svaté země řádový stát. K jeho správě a ochraně stavěli hrady, které museli opatřit vodou, na skalnatých ostrovech se skromnými zdroji převážně z cisteren (často z několika). Na ruinách nejsou vždy identifikovatelné, ale zřetelných příkladů známe dost. Způsob a technologii jejich stavby si rytíři již přinesli ze Svaté země. Cisterny jsou jak jednoduché, tak dvojdílné (s filtrační komorou), jsou zaklenuté a zastřešené. Oproti našim nahrazuje jílové izolace pálená omítka, chybějí však velké otevřené nádrže – berkily, jež existovaly v křižáckém Zámoří.
After the acquisition of Rhodes (1307/1309) and the Dodecanese islands, the Order of St. John, pushed out of the Holy Land, established their own state. To administer and protect it, they built castles on rocky islands with scarce resources which had to be supplied with water, mostly from water tanks (often several of them). They are not always identifiable in castle ruins, but we know enough confirmed examples. The method and technology of their construction had been brought by the knights from the Holy Land. The tanks are both single and double (with a filter chamber), and are vaulted and roofed. Clay insulation was replaced with fired plaster. However, there are no open tanks, berkils, that existed in Crusader Outremer.
Reference
[1] BAEDEKER 1999: Baedeker. Turistický průvodce. Řecké ostrovy. Praha.

[2] BORCHARDT, K., 2008: Der Johanniterorden. In: Burgen und Städte der Kreuzzugszeit (Piana, M., ed.), 60–69. Petersberg.

[3] BORCHARDT, K.–JAN, L., edd., 2011: Die geistlichen Ritterorden in Mitteleuropa, Mittelalter. Sborník z konference, Čejkovice 8.–10. 4. 2010. Brno.

[4] BRADFORD, E., 1996: Řádoví rytíři. Praha.

[5] BURGER, D., 2008: Der Crac des Chevaliers. In: Burgen und Städte der Kreuzzugzeit (Piana, M., ed.), 302–314. Petersberg.

[6] DEJMAL, M., 2019: Hrad Kastélli Kefalou na Kósu. In: Na hradech a tvrzích. M. Plačkovi k 75. narozeninám jeho přátelé a žáci (Dejmal, M.–Jan, L.–Procházka, R., edd.), 304–314. Praha.

[7] DESCHAMPS, P., 1934: Les Chateaux des Croisés en Terre Sainte. Le Crac des Chevaliers. Étude historique et archéologique. Paris.

[8] GRANDIN, T., 2008: The Castle of Salah ad-Din. Description, History, Site Plan a Visitor Tour. Geneva.

[9] KENNEDY, H. N., 1994: Crusader Castles. Cambridge.

[10] KLONER, A.–COHEN, M., 2008: Die Kreuzfahrerburg Beth Guvrín. In: Burgen und Städte der Kreuzzugzeit (Piana, M., ed.), 285–292. Petersberg.

[11] KONTOGIANNIS, N., 2002: Mesaioniká kástra ochuróseis tis Ko. Afina.

[12] LOSSE, M., 2001: Die Johanniter-Ordensburg Bei Monólithos (Insel Rhódos) und die Ordensburg-Typen in der Ägäis (1307–1522), Forschungen zu Burgen und Schlössern 6, 277–286.

[13] LOSSE, M., 2004: Burgen und Befestigungen des Johanniter-Ordens auf den Dodekanes-Inseln Tilos, Chálki und Alimiá (Teil I), Burgenforschung aus Sachsen 17, č. 2, 98–129.

[14] LOSSE, M., 2005: Burgen und Befestigungen des Johanniter-Ordens auf den Dodekanes-Inseln Tilos, Chálki und Alimiá (Teil 2), Burgenforschung aus Sachsen 18, č. 2, 135–157.

[15] LOSSE, M., 2007: Aspekte der Wasserversorgung mittelalterlicher Burgen in der Südost-Ägäis (Griechenland) – Beispiele aus dem Johanniter-Ordensstaat auf den Dodekanes (1306/1307–1522). In: Frontinus Gesellschaft e. V./Landschaftsverband Rheinland/Rheinisches Amt für Bodendenkmalpflege: Wasser auf Burgen im Mittelalter (Geschichte der Wasserversorgung 7), 315–323. Mainz.

[16] LOSSE, M., 2007a: Frühe Bastionen an Wehrbauten der Johanniter in der Ägäis: Das Beispiel des "Kástro tís Panajías" bei Plátanos (Insel Léros). In: Zwinger und Vorbefestigungen (Müller, H.–Schmitt, R., edd.), 63–72. Langenweissbach.

[17] LOSSE, M., 2017: Burgen und Festungen des Johanniter-Ritterordens auf Rhódos und in der Ägäis, Griechenland 1307–1522. Mainz am Rhein.

[18] MESQUI, J., 2008: Die Burg Saone (Sahyún, Qal'at Salah ad-Dín). In: Burgen und Städte der Kreuzzugzeit (Piana, M., ed.), 356–366. Petersberg.

[19] MESQUI, J.–GOEPP, M., 2018: Le Crac des chevaliers (Syrie), historie et architecture. Paris.

[20] MÜLLER-WIENER, W., 1966: Burgen der Kreuzritter im Heiligen Land, auf Zypern und der Ägäis. München – Berlin.

[21] PETRE, J. S., 2010: Crusaders Castles of Cyprus: The Fortifications of Cyprus under the Lusignans 1191–1489, dis. Univ. Cardiff. Dostupné z: http://www.orca.ac.uk/54199/1/US 64882.pdf, cit. 4. 2. 2019.

[22] PIANA, M., 2008: Burgen und Städte der Kreuzzugszeit. Petersberg.

[23] PLAČEK, M., 2012: Opevnění města Rhodu z přelomu středověku a novověku – Die Befestigung der Stadt Rhodos von der Wende des Mittelalters zur Neuzeit, AH 37, 477–494.

[24] PLAČEK, M., 2013: Rozmanitost fortifikací – doklad dějinných zvratů na ostrově Kós (Řecko) – Eine Vielfalt an Festungen als Beleg für historische Umschwünge auf der Insel Kos, AH 38, 507–522.

[25] REY, E., 1871: Etude sur les monuments de l'architecture militaire des Croisés en Syrie et dans l'ile de Chypre. Paris.

[26] SIRE, H. J. A., 1994: The Knights of Malta. New Haven.

[27] SPITERI, S. C., 1994: Fortresses of the Cross: Hospitaller military architecture (1136–1798). Valletta, Malta.

[28] TÖLLE, R., 1969: Die antike Stadt Samos. Mainz.

[29] TYERMAN, Ch., 2012: Svaté války. Dějiny křížových výprav. Praha.

[30] WIENAND, A., 1970: Der Johanniter-Orden. Der Malteser-Orden. Der ritterliche Orden des hl. Johannes vom Spital zu Jerusalem. Seine Aufgabe, seine Geschichte. Köln.

[31] YASMINE, J., 2008: Die Burg Beaufort (Qal'at Šaqíf 'Arnún). In: Burgen und Städte der Kreuzzugzeit (Piana, M., ed.), 274–284. Petersberg.