Two anonymous sermons from manuscript Ms 434 in Leipzig University Library

Název: Two anonymous sermons from manuscript Ms 434 in Leipzig University Library
Zdrojový dokument: Graeco-Latina Brunensia. 2016, roč. 21, č. 2, s. 265-301
Rozsah
265-301
  • ISSN
    1803-7402 (print)
    2336-4424 (online)
Type: Článek
Jazyk
Licence: Neurčená licence
 

Upozornění: Tyto citace jsou generovány automaticky. Nemusí být zcela správně podle citačních pravidel.

Abstrakt(y)
This article presents an edition of two sermons with the incipits Ingredere, benedicte Domini and Posuit Deus hominem which have been preserved at the end of manuscript Ms 434 in Leipzig University Library. Although previous research considered both texts as belonging to Peter of Zittau's collection Sermones de principalibus festis, preserved as part of the same manuscript, an analysis of the manuscript and the texts of both sermons supports the conclusion that these sermons were in fact written by an unknown member of the Zbraslav monastery in the second half of the 14th century.
Note
This article was written as part of the Czech Science Foundation (GAČR) project no. 16-09491S – Edice kázání Petra Žitavského (Edition of the Sermons of Peter of Zittau).
Reference
[1] Adriaen, M. (Ed.). (1985). S. Gregorii Magni Moralia in Iob libri XXIII–XXXV. Turnhout: Brepols.

[2] Atzert, C. (Ed.). (1963). Marcus Tullius Cicero: De officiis (4. ed.). Leipzig: Teubner.

[3] Baehrens, E. (Ed.). (1881). Disticha vel dicta Catonis. In Poetae Latini minores (Vol. 3; pp. 214–236). Lipsiae: Teubner.

[4] Emler, J. (Ed.). (1884). Petra Žitavského Kronika Zbraslavská. In Fontes rerum Bohemicarum (Vol. IV; pp. 3–337). Praha: nákladem nadání Františka Palackého.

[5] Finke, H., & Hollnsteiner, J. (Eds.). (1923). Acta Concilii Constanciensis (Vol. 2). Münster: Regensberg.

[6] Gryson, R., & Weber, R. (Eds.). (1994). Biblia sacra iuxta Vulgatam versionem (4. ed.). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft.

[7] Halporn, J. W. (Ed.). (1993). Cassiodorus: De anima. In Cassiodorus: Variarum libri XII. De anima (CCSL, 96; pp. 534–575). Turnhout: Brepols.

[8] Hamesse, J. (Ed.). (1974). Les Auctoritates Aristotelis. Un florilège médiéval. Etude historique et édition critique. Louvain: Publ. Univ.

[9] Hilberg, I. (Ed.). (1996). Hieronymus: Epistulae (Vol. I; CSEL, 54). Vindobonae: VÖAW.

[10] Leclercq, J., Talbot, C. H., & Rochais, H. M. (Eds.). (1957–1958). Bernardus Claraevallensis: Sermones super Cantica canticorum (S. Bernardi opera, 1–2). Roma: Ed. Cistercienses.

[11] Leclercq, J., & Rochais, H. M. (Eds.). (1963). Bernardus Claraevallensis: Tractatus et opuscula (S. Bernardi opera, 3). Roma: Ed. Cistercienses.

[12] Leclercq, J., & Rochais, H. M. (Eds.). (1966). Bernardus Claraevallensis: Sermones (Vol. I; S. Bernardi opera, 4). Roma: Ed. Cistercienses.

[13] Leclercq, J., & Rochais, H. M. (Eds.). (1968). Bernardus Claraevallensis: Sermones (Vol. II; S. Bernardi opera, 5). Roma: Ed. Cistercienses.

[14] Leclercq, J., & Rochais, H. M. (Eds.). (1974–1977). Bernardus Claraevallensis: Epistulae (S. Bernardi opera, 7–8). Roma: Ed. Cistercienses.

[15] Mansi, G. D. (1785). Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio (Vol. 28). Florentiae: Zatta (reprint Paris 1903).

[16] Migne, J. P. (Ed.). (1841). Augustinus: Sermones. In PL, 38. Parisiis: Migne.

[17] Migne, J. P. (Ed.). (1854). Ernaldus Bonaevallis: De operibus sex dierum. In PL, 189 (pp. 1515–1570). Parisiis: Migne.

[18] Migne, J. P. (Ed.). (1855a). Petrus Lombardus: Collectanea in omnes Pauli apostoli epistolas. In PL, 191 (1297–1696). Parisiis: Migne; PL, 192 (pp. 9–250). Parisiis: Migne.

[19] Migne, J. P. (Ed.). (1855b). Alanus ab Insulis: Summa de arte praedicatoria. In PL, 210 (pp. 109–196). Parisiis: Migne.

[20] Migne, J. P. (Ed.). (1855c). Innocentius III: Libellus de eleemosyna. In PL, 217 (pp. 745–762). Parisiis: Migne.

[21] Migne, J. P. (Ed.). (1857). Alcherus Claraevallensis (pseudo-Augustinus): De spiritu et anima. In PL, 40 (pp. 779–832). Parisiis: Migne.

[22] Minio-Paluello, L. (Ed.). (1966). Porphyrius secundum translationem quam fecit Boethius. In Aristoteles Latinus (Vol. I, 6–7; pp. 5–31). Leiden: Brill.

[23] Nechutová, J. (Ed.). (1999). Formula ad edificacionem fratris et monachi devoti v rukopisech Rakouské národní knihovny ve Vídni. Listy filologické, 122, 176–193.

[24] Rochais, H. M. (Ed.). (1957). Defensor Locogiacensis: Liber scintillarum (CCSL, 117; pp. 2–234). Turnhout: Brepols.

[25] Rusch, A. (Ed.). (1480/1481). Biblia cum glossa ordinaria Walafridi Strabonis aliorumque et interlineari Anselmi Laudunensis. Strasbourg: Adolf Rusch pro Antonio Koberger. [Retrieved 27. 9. 2016 from http://glossae.net].

[26] Seyfarth, J. (Ed.). (1990). Speculum virginum (CCCM, 5). Turnhout: Brepols.

[27] Vidmanová, A. (Ed.). (1998). Báseň De omni statu mundi. Listy filologické, 111, 88–94.

[28] Waddell, Ch. (Ed.). (2007). The Primitive Cistercian Breviary (Staatsbibliothek zu Berlin, Preussischer Kulturbesitz, Ms. Lat. oct. 402) with Variants from the Bernardine Cistercian Breviary. Fribourg: Academic Press.

[29] Walther, H. (Ed.). (1963–1967). Proverbia sententiaeque Latinitatis medii aevi. Lateinische Sprichwörter und Sentenzen des Mittelalters in alphabetischer Anordnung (Vol. I–V; Carmina medii aevi posterioris latina, II, 1–5). Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht.

[30] Warner, G. F. (Ed.). (1891). Giraldus Cambrensis: De principis instructione liber (Giraldi Cambrensis opera, 8). London: Longman.

[31] d'Avray, D. L. (1996). Sermons after 1200. In F. A. C. Mantello, & A. G. Rigg (Eds.), Medieval Latin. An Introduction and Bibliographical Guide (pp. 662–669). Washington D. C.: Catholic University of America Press (reprint 1999).

[32] Bériou, N. (2000). Les sermons latins après 1200. In B. M. Kienzle (Ed.), The Sermon (pp. 363–447). Turnhout: Brepols.

[33] Bláhová, M. (2006). Dílna středověkého historika (Způsob práce Petra Žitavského). In A. Barciak, & W. Iwańczak (Eds.), Piśmiennictwo Czech i Polski w średniowieczu we wczesnej epoce nowożytnej (pp. 11–33). Katowice: Wydawn. Uniwersytetu Śląskiego.

[34] Briscoe, M. G. (1992). Artes praedicandi. In M. G. Briscoe, & B. H. Jaye, Artes praedicandi. Artes orandi (pp. 7–76). Turnhout: Brepols.

[35] Caplan, H. (1929). The Four Senses of Scriptural Interpretation and the Mediaeval Theory of Preaching. Speculum, 4, 282–290. | DOI 10.2307/2849551

[36] Charvátová, K. (2002). Dějiny cisterckého řádu v Čechách 1142–1420, II: Kláštery založené ve 13. a 14. století. Praha: Karolinum.

[37] Dobschütz, E. von (1921). Vom vierfachen Schriftsinn. Die Geschichte einer Theorie. In Harnack-Ehrung. Festschrift Adolf von Harnack z. 70. Geburtstag (pp. 1−13). Leipzig: J. C. Hinrich.

[38] Gerwing, M. (1986). Malogranatum oder der dreifache Weg zur Vollkommenheit. Ein Beitrag zur Spiritualität des Spätmittelalters. München: Oldenbourg.

[39] Gerwing, M. (2004). "…state in fide vera, viriliter agite, omnia vestra in caritate fiant". Zum dreifachen Weg im "Malogranatum". In M. Derwich, & M. Staub (Eds.), Die "Neue Frömmigkeit" in Europa im Spätmittelalter (pp. 85–110). Göttingen: Vandenhoeck und Ruprecht.

[40] Helssig, R. (1995). Die lateinischen und deutschen Handschriften der Universitäts-Bibliothek Leipzig, I: Die theologischen Handschriften, 1 (Ms 1–500) (Katalog der Handschriften der Universitäts-Bibliothek Leipzig, IV). Wiesbaden: Harrassowitz (unveränderter Nachdruck der Auflage 1926).

[41] Hledíková, Z. (2013). Peter von Zittau: das Beispiel des Autographs einer schöpferischen Persönlichkeit des 14. Jahrhunderts und Möglichkeiten der Autographenatlanten. In N. Golob (Ed.), Medieval autograph manuscripts. Proceedings of the XVIIth Colloquium of the Comité International de Paléographie Latine, held in Ljubljana, 7–10 September 2010 (pp. 163–180). Turnhout: Brepols.

[42] Kadlec, J. (1966). Řeholní generální studia při Karlově univerzitě v době předhusitské. Acta Universitatis Carolinae Pragensis – Historia Universitatis Carolinae Pragensis, VI, fasc. 2, 95–107.

[43] Kadlec, J. (1995). Teologická fakulta. In M. Svatoš (Ed.), Dějiny univerzity Karlovy I (1347/8–1622) (pp. 135–161). Praha: Karolinum.

[44] Kienzle, B. M. (2000). The Twelfth-Century Monastic Sermon. In B. M. Kienzle (Ed.), The Sermon (pp. 271–323). Turnhout: Brepols.

[45] Lauterer, K. (1964). Matthäus von Königssaal († 1427). Lebenslauf und Schrifttum. Cistercienserchronik, 71, 93–109.

[46] Lauterer, K. (1966). Der Hymnenkommentar Matthäus' von Königssaal. Cistercienserchronik, 73, 33–43, 71–75.

[47] Lauterer, K. (1967). Matthäus von Königssaal als Theologe. Cistercienserchronik, 74, 121–141, 170–180.

[48] Loserth, J. (1881). Die geistlichen Schriften Peters von Zittau. Sitzungsberichte der Akademie der Wissenschaften zu Wien, phil.-hist. Klasse, 98, 379–404.

[49] Lubac, H. de (1959–1964). Exégèse médiévale. Les quatre sens de l'écriture (Vol. I, II). Paris: Aubier.

[50] Mráz, M. (1970). Porfyriův Úvod k Aristotelovým Kategoriím. Filozofický časopis, 18, 971–987.

[51] Muessig, C. (1998). What is Medieval Monastic Preaching? An Introduction. In C. Muessig (Ed.), Medieval Monastic Preaching (pp. 3–16). Leiden–Boston–Köln: Brill.

[52] Patera, A., & Podlaha, A. (1910). Soupis rukopisů knihovny metropolitní kapituly pražské (Vol. I). Praha: nákladem Čes. Akademie věd a umění.

[53] Polc, J. V. (1994). Kapitoly z církevního života Čech podle předhusitského zákonodárství. In Z. Hledíková (Ed.), Pražské arcibiskupství 1344–1994. Sborník statí o jeho působení a významu v české zemi (pp. 30–57). Praha: Zvon.

[54] Polc, J. V., & Hledíková, Z. (2002). Pražské synody a koncily předhusitské doby. Praha: Karolinum.

[55] Pumprová, A. (2006a). Die Predigten des Peter von Zittau. Wo, vor wem und von wem sind sie gepredigt worden? In J. Nechutová, & I. Radová (Eds.), Laetae segetes. Griechische und lateinische Studien an der Masaryk Universität und Universität Wien (pp. 98–110). Brno: Masarykova univerzita.

[56] Pumprová, A. (2006b). Sermones in festivitatibus summis secundum ordinem Cysterciensem in capitulis faciendi. K formě dochování kázání Petra Žitavského. In H. Krmíčková, A. Pumprová, D. Růžičková, & L. Švanda (Eds.), Querite primum regnum Dei. Sborník příspěvků k poctě Jany Nechutové (pp. 241–252). Brno: Matice moravská.

[57] Pumprová, A. (2012). Svědectví autografu o práci Petra Žitavského s textem Zbraslavské kroniky. Časopis Matice moravské, 131, 239–263.

[58] Schneyer, J. H. (1972). Repertorium der lateinischen Sermones des Mittelalters für die Zeit von 1150–1350 (Vol. IV; 2. ed.). Münster: Aschendorff.

[59] Siemiątkowska, Z. (1965). Jan Sczekna. Materiały i studia Zakładu historii filozofii starożytnej i średniowiecznej, 5, 34–75.

[60] Smalley, B. (1931). Stephen Langton and the Four Senses of Scripture. Speculum, 6, 60−76. | DOI 10.2307/2847830

[61] Soukup, P. (2014). Die böhmischen Konzilsteilnehmer zwischen Häresiebekämpfung und Kirchenreform. Die Konstanzer Predigten von Mauritius Rvačka, Stephan von Páleč und Matthäus von Königsaal. In G. Signori, & B. Studt (Eds.), Das Konstanzer Konzil als europäisches Ereignis: Begegnungen, Medien und Rituale (pp. 173–217). Ostfildern: Thorbecke.